فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 5، شماره 4، زمستان 91 ، شماره پی در پی 18

نظری جدید دربارۀ اطناب و بررسی عملی این نظر در داستان رستم و اسفندیار

صفحه (0 - 0)
داریوش ذوالفقاری،نرگس محمدی بدر،حسین یزدانی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
اطناب یکی از رایجترین صنایع ادبی است که در علم معانی مطرح میشود و مانند شگردهای دیگر بلاغی دارای معنی ضمنی است. مسألۀ اصلی مقاله این است که علیرغم آنچه در کتابهای معانی آمده است معنی ضمنیِ اطناب با شیوه and not;های اطناب متفاوت است و آنچه باعث زیبائی و تأثیرگذاریِ اطناب بر خواننده میشود شیوه بیان آن نیست بلکه معنای ضمنی آن است. نگارنده که اعتقاد دارد اصول علم معانی را باید از شاهکارهای ادبیات استنباط کرد، برای توضیح این مسأله، سبک اطناب و معنی ضمنی آن را در داستان رستم و اسفندیار از شاهنامۀ فردوسی بررسی نموده و به این نتیجه رسیده است که همۀ موارد اطناب در این داستان دارای معنی ضمنی هستند و این معنی ضمنی که دلیل هنری بودن اطناب فردوسی است در اثرگذاری داستان رستم و اسفندیار بسیار کارساز بوده است و بسامد این شگرد بلاغی به میزانی است که از ویژگیهای سبکی شاهنامه نیز به شمار می and not;آید.

کلمات کلیدی
اطناب , رستم و اسفندیار , سبک شناسی , شاهنامۀ فردوسی , علم معانی , معنی ضمنی